Engelimin en kötüsü Epilepsi !

Benim gözlerim kör, bacağım topal, üstüne üstlük birde epilepsi hastasıyım. İki güne bir tutan kasılma atak nöbetlerim var. Sabahlara kadar inim inim inleyen nöbetler bunlar.

Bundan 3 sene önce trafik kazası geçirdim. Gözlerimin biri görmüyor bacağımın birine platin takıldı beş yaşındaki çocukların bile ağzında kör abiyim. Kör geldi topal gitti diyorlar. İnsanın tekeri bir ters dönmeye görsün senin yakanı hiç bırakmazmış.

Daha önceleri bir rahatsızlığım vardı, engelim saraydı şimdi oldu 3 tane. Keşke tek bir engelim olsaydı hep onunla oturup kalsaydım ama en acısı da nedir biliyor musunuz;
Sağlıklı iken sağlıksız olmak ve yine en kötüsü nedir biliyor musunuz; kendi engelimizi kendimiz seçemiyoruz.

Gözümün biri görmüyor, varsın görmesin diğer gözüm görür. Bacağımda platin var bırak olsun biraz topallık ve ağrısı var olsun çekerim.

Ama epilepsinin benden uzak olmasını o kadar çok isterdim ki.
Durduk yere gelen bayılma nöbetleri kasılma, sıçrama atakları sabahlara kadar hastalığına söz geçirememe insanın ömründen ömür alıyor. Hele birde erkek evladıysanız vay halinize.

Bu delikanlı aslanlar gibi ama arada bir delisi tutuyor, bundan koca olmaz, buna kız verilmez. İşe girecek oluyorsun işveren sorumluluk alamam hadi sana bir şey olursa diyorlar.
“SADECE SABIR VER ALLAHIM” diyorum.

Tüm engellilerimizin 3 aralık engelliler gününü kutlarım.

Kaynak: www.engelsizdunyam.org