Çok eskiden sabahları kalktığımdaYorganı kaldırır ayaklarıma bakardım.
Belki bu sabah ayağım uzamıştır.
Belki bu sabah yataktan kalktığımda yürüyerek kalkabilirim diye.
Her sabah bir ahh çekerdim yarına yaa kısmet derdim.
Sonraları haftada bir bakmaya başladım.
Haftalar ay oldu.
Aylar yıl oldu.
her sene doğum günümde bakmaya başladım ayaklarıma gece yatmadan önce rabbi yarın sabah umutlarım hayallerim gerçek olsun derdim.
yine bir 19 mayıs akşamı hayaller kurardım gelecek sene için.
Sonra hayal kurmamaya başladım canımı yakıyordu hayaller.
Bu sene fark ettimki ben senelerdir ne hayal kuruyorum nede yorganın altına bakıyordum.
Yine bir 19 mayıs sabahı.
Yorganı açtım ayağıma baktım.
Sonra sevdim ayağımı okşadım çocuk sever gibi fark ettimki artık umutlarım yoktu.
Belki bir günlerim hiç yoktu hayallerim ölmüştü.
Ama yinede kalbimin yarısı yaşam doluydu umut doluydu.
Dışarı çıktım ortaköyde sandalyemle yürüdüm enteller pazarına gittim.
Bir cafeda oturup yemek yedim.
Ezan okunuyordu ALLAH'ım şükürler olsun diyi vermiştim.
Evet ben yürüyemeyecegim.
Evet ben sakatım.
Ama asla yenilmeyeceğim.
Anam,babam,kardeşim ve tüm sevenlerim için.
Başımı dik tutacağım hayat beni yıkamyacak.
Kahvemden bir yudum çektim ve doğum günüm kulu olsun filiz iyiyki varsın evett iyiki varım.
Hayat yaşamaya değer.
Sevgilerimle
Yazar:Filiz Köseoglu
"Hayat yaşamaya değer..."
YanıtlaSilİyi hafta sonları dileğiyle güzel kardeşim...:P
Teşekkürler.Sanada İyi hafta sonları kardeşim.
YanıtlaSilİyi tatiller.
canım benim hayat herşeye rağmen yaşamaya değer ve bence hepiniz aynıyız hiç farkımız yok yeterki insan olmayı unutmuyalım ve hayallerden vazgeçmiyelim tüm sevgilerimle
YanıtlaSilSevgili Şirine.
YanıtlaSilBlogumu ziyaretin ve bu içten yaklaşımın beni çok mutlu etti.Çok haklısın hayalleri yaşatmak gerek.
Yorumun için teşekkürler.
Senin gibi bir insan bu hayat asla yenilmez merak etme..Allah bazen insanın bazı şeylerini alır..Bende bir hstalık yüzünden yıllardır dizlerimi bükemem yani dilzerimin üzerine oturamam yere asla oturamam vb..
YanıtlaSilAma güçlüyüm benimki seninkinin yanında sinek vızırtısı kalır ama hayat devam eder gider ve birgün bitecek ..Ne şekilde olursak olalım bitecek ve cennette bacaklarımızda olacak , ellerimizde..
İyi akşamlar yılmak yok savaşmak var hayatla ..
ne desek ne söylesek boş herşey senin yüreğinde yaşanıyor biz oralara ne söylesek boş am iyi varsın iyiki yazıyorsun ve biz senin arkadaşın olmaya çalışacağız sevgilerimle.cumhurbaşkanına gül tablosu hediye eden iki koluolmayan çocuk aklıma geldi.olsun yaşamak güzel nefes almak güzel önemli olan bu hayatı yaşayabilmek.ama biz sağlamlar anlayamayız senin sıkıntılarını bir şey yapamayız ama sana destek oluruz.sevgiyle kal
YanıtlaSilSevgili İlham Perisi,
YanıtlaSilBlogumu ziyaret ederek bu samimi yorumunla bana ilham verdiğin için çok teşekkür ederim.Bu arada sanada geçmiş olsun.Sizin gibi değerli dostların yanımda olduğunu bilmek bana büyük bir güç veriyor.İyi ki varsınız...
Sevgili Numa,
Ne kadar engelli insanların sıkıntılarını anlayamayız desen de buraya yazdığın yorumla içinden geçenleri aksettirmen,en azından böyle bir yorum yapma gayretinde bulunman senin bizim duygularımızı anladığın anlamına gelir.Bu içten gelen samimi duyguların için teşekkürler.
Ve kendini yetiştirmiş ve kişilikli ve duygularını ifade eden birisi..
YanıtlaSilTeşekkür ederim İlham Perisi,İnsana huzur veren bir kişiliğe sahipsin.
YanıtlaSilbenimde teyzem engelli. gerçekten onlar için çok zor ama bizlerin de yardımıyla üztesinden gelemeyecekleri birşey yok.
YanıtlaSilEngelliler yapabileceklerinin farkındadır, önemli olan onlara bu yaşamın bir parçası bir birey olarak dünyada var olduklarının farkında olunmasıdır. Yorumunuz için teşekkürler.
Sil